
Η επίδραση της πανδημίας του κορωνοϊού στην καθημερινότητα και την κοινωνικοσυναισθηματική μας κατάσταση ήταν καταλυτική. Ο υποχρεωτικός εγκλεισμός και τα μέτρα της κοινωνικής απόστασης για μεγάλο χρονικό διάστημα στέρησαν από όλους μας τη φυσική παρουσία σημαντικών για εμάς προσώπων στη ζωή μας. Ξαφνικά όλα άλλαξαν, δεν μπορούσαμε να μοιραστούμε τις καθημερινές μας στιγμές μαζί τους ούτε να τους εκφράσουμε την αγάπη μας με τρόπους όπως το φιλί, η αγκαλιά.
Δυστυχώς, παρά τις προσπάθειές μας, η παρουσία των δικών μας ανθρώπων δεν ήταν δυνατό να υποκατασταθεί απόλυτα με το τηλέφωνο και τη χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, αφού χάθηκε η προσωπική επαφή και οι κοινωνικές μας σχέσεις απομακρύνθηκαν από την αμεσότητά τους. Παράλληλα βιώσαμε πρωτόγνωρα συναισθήματα και σκέψεις, αφού σε καθημερινή βάση ερχόμασταν αντιμέτωποι με έναν από τους μεγαλύτερους φόβους μας, αυτόν του θανάτου.
Μια από τις προκλήσεις της επιστροφής στην κανονικότητα είναι να βγάλουμε από τον…πάγο τη σχέση μας με τους ανθρώπους που είναι σημαντικοί για εμάς. Πώς θα αναζωογονήσουμε τη σχέση μας μαζί τους, «συμπληρώνοντας τα κενά», κερδίζοντας το χαμένο χρόνο και βρίσκοντας, ξανά, τις ισορροπίες στη ζωή μας;
Το μόνο σίγουρο είναι ότι υγιείς σχέσεις, που έχουν χτιστεί στο πέρασμα του χρόνου σε γερά θεμέλια, δεν "υπακούουν" σε μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης, αντίθετα η επανασύνδεση τις δυναμώνει περισσότερο!
Γεωργία Δηλάκη, Κοινωνιολόγος Σώματος & Υγείας
Διδάκτωρ Ψυχολογίας
MSc Πολιτική Επιστήμη & Κοινωνιολογία