Η πανδημία του κορωνοϊού ανέτρεψε την καθημερινότητα και τις προτεραιότητες όλων μας. Το κλίμα της Ελλάδας σε συνδυασμό με την κουλτούρα μας και το «μεσογειακό ταμπεραμέντο» κάνουν πιο δύσκολη την τήρηση των κανόνων κοινωνικής απόστασης, καθώς και την παραμονή μας στο σπίτι. Αιφνιδιαστικά «κόπηκε» η καθημερινή μας ρουτίνα, κληθήκαμε να προσαρμοστούμε σε νέες μορφές εργασίας (π.χ. από το σπίτι, εκ περιτροπής κλπ.) και νιώσαμε να περιορίζεται η ατομική μας ελευθερία. Ξέρουμε, όμως, όλοι ότι η δύσκολη αυτή κατάσταση είναι παροδική και σύντομα θα επιστρέψουμε σταδιακά στην κανονικότητά μας.
Σε τι, λοιπόν, λέμε «όχι» κατά τη διάρκεια της καραντίνας ώστε και να βγούμε νικητές στη μάχη κατά του κορωνοϊού αλλά και να είμαστε «ετοιμοπόλεμοι» για την περίοδο μετά το τέλος της πανδημίας;
Στην ανευθυνότητα
Η τήρηση των μέτρων προστασίας, η προτεραιότητα στην υγεία μας, η καλή προσωπική υγιεινή και η φροντίδα για το σώμα συνιστούν μια υπεύθυνη στάση απέναντι στη νόσο, που θα προφυλάξει εμάς και τους συνανθρώπους μας, συμβάλλοντας στον περιορισμό της εξάπλωσης του κορωνοϊού.
Στην απομόνωση
Τηρούμε τους κανόνες κοινωνικής απόστασης αλλά δεν χάνουμε την επαφή με τους φίλους και τα αγαπημένα μας πρόσωπα, συνεχίζουμε να επικοινωνούμε μαζί τους κάνοντας χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και του τηλεφώνου…λέμε, δηλαδή, «όχι» στην παροιμία «μάτια που δεν βλέπονται γρήγορα λησμονιούνται». Οι συνθήκες μας δίνουν πλέον τη δυνατότητα να περάσουμε ποιοτικό χρόνο με τους δικούς μας ανθρώπους στο σπίτι και να μοιραστούμε τα συναισθήματά μας.
Στο στιγματισμό
Στιγματίζοντας τους ανθρώπους που έχουν ήδη νοσήσει όχι μόνο στερούμε από τον εαυτό μας και την επιστημονική κοινότητα πολύτιμες πληροφορίες για την εξέλιξη και τη «συμπεριφορά» του κορωνοϊού αλλά αποτρέπουμε και την υπεύθυνη στάση απέναντι στη νόσο, π.χ. μετέπειτα νοσούντες να οδηγηθούν σε συμπεριφορές απόκρυψης της κατάστασής τους, φοβούμενοι το στίγμα. Εξάλλου εν δυνάμει όλοι μπορεί να βρεθούμε σε αυτή τη θέση.
Στον πανικό
Η επαρκής, αξιόπιστη ενημέρωση –αλλά όχι η συνεχόμενη, υπερβολική έκθεση σε αγχογόνες ειδήσεις- η εμπιστοσύνη στην επιστήμη και η πρόληψη θα μας βοηθήσουν να προσεγγίσουμε την πρωτόγνωρη κατάσταση που βιώνουμε με ρεαλισμό και ψυχραιμία. Εξάλλου, ο πανικός μας κάνει ακόμα πιο ευάλωτους στον κορωνοϊό, αφού έχει αποδειχτεί επιστημονικά ότι οι ορμόνες που απελευθερώνονται σε συνθήκες έντονου άγχους αποδυναμώνουν το ανοσοποιητικό σύστημα, μειώνοντας την ικανότητα του οργανισμού να καταπολεμήσει μια λοίμωξη ή ευνοώντας την έναρξη μιας ασθένειας.
Στην παθητικότητα
Μένουμε σπίτι χωρίς να αναστέλλουμε τη δημιουργικότητά μας. Ας δούμε τον περιορισμό σαν μια ευκαιρία να καταπιαστούμε με δραστηριότητες για τις οποίες δεν βρίσκαμε νωρίτερα το χρόνο, να αξιοποιήσουμε το διαδίκτυο για ερευνητικούς, εκπαιδευτικούς και γενικά επιμορφωτικούς σκοπούς, να μελετήσουμε, να ασχοληθούμε με ένα χόμπι μας ή ακόμα και με την οργάνωση του χώρου κατοικίας μας. Σε κάθε περίπτωση λέμε "όχι" στον εφησυχασμό και το "βόλεμα" της αδράνειας.
Στη σωματική αδράνεια
Τα μέτρα αυτοπεριορισμού δεν σημαίνουν ότι δεν μπορούμε να παραμείνουμε σωματικά δραστήριοι, αντίθετα η σωματική άσκηση επιβάλλεται, αφού συμβάλλει σε όλες τις μορφές της -ακόμα και μέσω του ήπιου περπατήματος- στη βελτίωση πολλών λειτουργιών του οργανισμού. Η άσκηση είτε με τη βοήθεια διαδικτυακών προγραμμάτων είτε με τα διαθέσιμα όργανα γυμναστικής που έχουμε στο σπίτι εκτός από ένα ενδυναμωμένο, καλογυμνασμένο σώμα θα αυξήσει και τη συναισθηματική μας ευεξία. Επιλέγουμε, λοιπόν, να διατηρήσουμε την καλή φυσική μας κατάσταση.
Στις ανθυγιεινές διατροφικές συμπεριφορές
Υιοθετούμε μια εξατομικευμένη, ισορροπημένη, υγιεινή διατροφή που ξέρουμε ότι θα μας βοηθήσει να διατηρήσουμε το σώμα μας στα επίπεδα που επιθυμούμε, ενισχύοντας, παράλληλα, την άμυνα του ανοσοποιητικού μας συστήματος.
Στη βία
Η «υποχρεωτική αργία» στο σπίτι, ο περιορισμός των εξωτερικών δραστηριοτήτων, τα οικονομικά προβλήματα, το κλίμα αβεβαιότητας και η αγωνία οδηγούν, συχνά, σε εκνευρισμό και προστριβές τα άτομα που βρίσκονται κάτω από την ίδια στέγη. Η περίοδος, όμως, που διανύουμε δεν είναι για γκρίνιες, επιτάσσει να εστιάσουμε στο κοινό μας πρόβλημα, που είναι να ξεπεράσουμε την πανδημία όσο το δυνατόν πιο ανώδυνα.
Στην απαισιοδοξία
Έχοντας στο μυαλό μας ότι η κατάσταση αυτή είναι προσωρινή και κάποια στιγμή θα μπούμε ξανά στους καθημερινούς, γνώριμους ρυθμούς μας, κάνουμε τα νέα σχέδιά μας και επαναπροσδιορίζουμε τη δράση μας.
Όχι στην «εξουσία» του κορωνοϊού
Η παραμονή μας στο σπίτι και η πειθαρχία στην επιστήμη είναι η καλύτερη αντίσταση στην "εξουσία" του κορωνοϊού.