Twitter

  Η γνώση των "ζωνών κινδύνου" αυξάνει την ασφάλεια στη χρήση των ενέσιμων εμφυτευμάτων

   Τα ενέσιμα εμφυτεύματα (dermal fillers) έχουν γίνει μια δημοφιλής μη χειρουργική πρακτική για όσους επιθυμούν νεανικότερη εμφάνιση προσώπου. Η εκμάθηση των  βασικών «ζωνών κινδύνου», μπορεί να βοηθήσει τους πλαστικούς χειρουργούς να ενισχύσουν την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα για τις μη επεμβατικές τεχνικές προσώπου με ενέσιμα εμφυτεύματα, όπως ενημερώνει το περιοδικό Plastic and Reconstructive Surgery στο τεύχος Μαΐου.

   Το άρθρο υπογράφει ο Rod J. Rohrich και οι συνεργάτες του από το Ινστιτούτο Πλαστικής Χειρουργικής στο Dallas και συνοδεύεται από βίντεο, που απεικονίζουν τεχνικές για την ελαχιστοποίηση των κινδύνων και τη μεγιστοποίηση της ασφάλειας κατά τη χρήση ενέσιμων εμφυτευμάτων στο πρόσωπο.

   Δεδομένων των τρεχουσών τάσεων, καθίσταται ακόμα πιο σημαντικό οι πλαστικοί χειρουργοί να υιοθετήσουν ασφαλείς, προβλέψιμες τεχνικές για να πετύχουν τα βέλτιστα αισθητικά αποτελέσματα με την εφαρμογή ενέσιμων εμφυτευμάτων, σύμφωνα με τον R. Rohrich.

   Η έγχυση ενέσιμων εμφυτευμάτων μειώνει τις γραμμές του προσώπου και τις ρυτίδες, δημιουργώντας μια πιο «γεμάτη», νεανική εμφάνιση προσώπου. Προσφέροντας άμεσα αποτελέσματα, με ελάχιστο έως μηδαμινό χρόνο ανάρρωσης και γρήγορη επιστροφή στις καθημερινές δραστηριότητες, η έγχυση ενέσιμων δερματικών εμφυτευμάτων (fillers) έχει γίνει η δεύτερη πιο δημοφιλής μη χειρουργική αισθητική επέμβαση (μετά τις ενέσεις βοτουλινικής τοξίνης - botox). Όταν πραγματοποιείται από πιστοποιημένο και έμπειρο πλαστικό χειρουργό η έγχυση ενέσιμου εμφυτεύματος αποτελεί μια ασφαλή διαδικασία.

   Ο R. Rohrich διατυπώνει συγκεκριμένες τεχνικές για την ασφαλή έγχυση εμφυτευμάτων, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης υαλουρονικού οξέος, όπως η χρήση συνεχών κινήσεων και τεχνικές απαλής έγχυσης. Τονίζει, όμως, ότι το πιο σημαντικό είναι οι πλαστικοί χειρουργοί να είναι σε θέση να αναγνωρίζουν τις επιπλοκές και να τις αντιμετωπίζουν αμέσως, δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στις έξι «ζώνες κινδύνου» από το μέτωπο μέχρι το πηγούνι.  Αναλύει τα βήματα για την προστασία των υποκείμενων αιμοφόρων αγγείων σε κάθε «ζώνη κινδύνου», ενώ συζητά για τα προϊόντα filler και τις τεχνικές έγχυσης για την επίτευξη των ιδανικών αποτελεσμάτων σε κάθε περιοχή.